Een aantal weekjes terug kwam onze zoon over zijn toeren de tuin in lopen. Ik zag meteen aan zijn houding en gezicht dat er iets behoorlijk mis was. Hij kwam tetterend binnen en riep dat hij zijn leven niet meer zeker was…. “Ik ben bedreigt, ik had wel dood kunnen zijn!” We hebben hem even uitlaten razen, maar wilde ook wel heel snel er achter komen wat er gebeurd was. Eenmaal een beetje bijgekomen vertelde hij dat hij met wat vriendjes op het schoolplein was. Hij was wat freerun tricks aan het laten zien, toen er een jongen van dezelfde leeftijd naar hem toe kwam. Vergezeld door wat puberdames. Deze jongen van 13 jaar bedreigde onze zoon met een mes, en de dames scholden en spuugde hem in zijn gezicht. En waarom? Omdat Bram afgelopen winter eens een woordenwisseling met zijn broertje had gehad. Bram was zo bang dat hij snel naar huis is gerend, z’n fiets en jas werden door vriendjes na gebracht. Ook zij bevestigde zijn verhaal, en vertelde dat er eigenlijk niets aan de hand was, en dat die jongen zo maar met een mes op hem af kwam. Ook zij waren er flink van geschrokken. Toen de ergste schrik gezakt was, zijn we gaan kijken of we een naam en adres konden vinden. Want als dit niet opgelost werd, dan durft Bram niet meer naar buiten, en zal hij zich voor lange tijd onveilig voelen op straat. Met hier en daar wat bellen en informeren, kwamen we achter dat de naam van de jongen Stein was en vonden wij ook middels internet zijn adres. Voordat we naar het adres gingen, besloten we eerst wat we zouden doen als het gesprek goed verliep en wat we zouden doen als het gesprek niet goed verliep. Samen waren we het er over eens dat we bij een slecht gesprek aangiften bij politie zouden gaan doen. Mijn man en ik zijn naar zijn huis gegaan en troffen de jongen en zijn moeder aan. Stein ontkende eerst flink, maar er viel niets te ontkennen, en uiteindelijk kwam het mes tevoorschijn uit zijn zak. Moeder was onaangenaam verrast en wilde ook wel weten wat hij als 13 jarige met een mes op zoek moest. De jongen gaf aan dat hij soms bang was op straat en dat hij zich zelf moest kunnen verdedigen. We hebben de knul wat opvoedkundige tips meegeven, en aangegeven dat we blij zijn dat er niets ernstigs is gebeurd. Want wat als Bram niet was weggelopen, wat als Bram door zijn angst heel erg boos was geworden, dan had dit dreigement heel anders af kunnen lopen. We hebben Stein gevraagd of hij zijn excuses bij Bram wilde maken, en dat wilde hij wel. We zijn met z’n drieën naar ons huis gewandeld en hebben onderweg nog wat gekletst. Hij had er spijt van en vond het eigenlijk wel stom van zichzelf. Zo was het een aardig knulletje, maar we begrepen van zijn moeder dat het toch wel een enorme doerak is. Een maal thuis gekomen was ik benieuwd naar Bram zijn reactie op Stein. Afwachtend en aarzelend keken ze elkaar aan, en Stein gaf Bram een hand: ” Sorry jongen, dat had ik niet moeten doen.” En Bram zei daarop: “Ik hoop dat als we elkaar tegenkomen op straat dat er dan niets meer aan de hand is, want ik wil me wel veilig voelen op straat.” Stein gaf toe dat het stom was van hem, en dat hij er spijt van had. Daarna hebben we Stein weer naar huis gebracht, en Bram was opgelucht. Hij was blij dat hij nu toch weer veilig naar buiten kon gaan. Het belangrijkste hierin was dat Bram zich niet meer angstig en onveilig hoefde te voelen en Stein heeft er hopelijk ook iets van geleerd! Mijn tip in deze is ook: Probeer zo snel mogelijk angst weg te nemen door een passende oplossing zoals ‘de confrontatie aangaan’.
Bedreigt door leeftijdsgenoot.
